Tweelingbroers Crooijmans dromen van gezamenlijke deelname aan OS

Vincent en Sander zaten op jonge leeftijd eerst op voetbal en tennis. Beide sporten bevielen maar matig. “Voetbal is een teamsport, waarbij je teveel afhankelijk bent van andere personen. Wij wilden echter juist een individuele prestatie neerzetten.” Toch was ook tennis, een individuele sport, het niet voor de tweeling: “Het tennissen lukte best goed, maar we vonden het saai, het was steeds hetzelfde. Er zat voor ons onvoldoende uitdaging in.”

Het tweetal, inmiddels zeven jaar oud, besloot terug te gaan denken aan wat ze leuk vonden en waar ze goed in konden zijn. “Onze ouders wezen ons er toen op dat we het ABC-zwemdiploma sneller hadden behaald dan de andere kinderen. Bovendien was er een zwem- en poloclub in Zetten, Excelsior Zwemmen Zetten (EZZ). We besloten de gok te wagen, te gaan kijken of we het leuk zouden vinden en of we er verder in zouden kunnen komen.”

Het antwoord op de laatste vraag kwam al snel: “We zaten daar met allemaal oudere jongens, maar zagen al snel dat wij eerder zaken onder de knie hadden. De trainster heeft toen gezegd: jullie moeten met zwemmen doorgaan, want jullie hebben er talent voor. En we voelden ons heerlijk in het water.”

Na enkele jaren was het duo het niveau van EZZ ontgroeid en hadden ze een nieuwe uitdaging nodig. “We waren toe aan een volgende stap met zwemmers waarmee we ons weer konden meten.” Ze stapten over naar WZ&PC De Rijn in Wageningen. Daar werd Aline van Leijen hun trainster.

Bij De Rijn kwamen Vincent en Sander terecht in een vriendengroepje waarvan ook Thom Delno en Sten Postma deel uitmaakten. “Dat was een heel hecht groepje, eigenlijk waren we vier broers.” Het vriendengroepje maakte dat de tweeling genoot van elke training. Bovendien motiveerden de vier elkaar om het beste uit elkaar naar boven te halen. “We werden ook steeds beter en aan het begin van de juniorentijd zaten we op nationaal niveau.”

In die periode was Sander de betere zwemmer van de twee. Hij zwom op NJJK’s in de prijzen, terwijl Vincent vaak genoegen moest nemen met een vierde of vijfde plaats. Vincent: “Dat was best lastig, maar Sander hielp me bij de trainingen en tijdens de wedstrijden om over die teleurstelling heen te komen en door te zetten en het beter te doen. En met succes, want inmiddels zwemmen we op hetzelfde niveau.” Sander vult aan: “Dat steunen is nog altijd zo. We steunen elkaar door dik en dun, ook als het bij een van de twee wat minder gaat. Omgekeerd gunnen we het elkaar ook wanneer een van de twee succes heeft. We hebben elkaar echt nodig in de sport.”

Ruim vier jaar geleden verlieten zij De Rijn en volgden trainer Harry Delno. “Met ons groepje van vier, nog een paar andere zwemmers en Aline van Leijen zijn we overgestapt naar VZC in Veenendaal waar Harry Delno hoofdtrainer werd.Voor die club komen we nog steeds uit.”

Bij VZC zette de ontwikkeling van de tweeling zich door en zo ontstond opnieuw de behoefte aan een nieuwe uitdaging. Na eerst parttime bij het RTC in Eindhoven te hebben gezwommen, besloot het duo in de zomer van 2018 ervoor te kiezen om fulltime te trainen in Eindhoven. Een ingrijpende beslissing want het betekende dat ze door de week op zichzelf gingen wonen op de Sportcampus in Eindhoven. Ook gingen ze naar een LOOT-school, het St. Joriscollege, waar het lesprogramma is afgestemd op het topsportprogramma van de leerlingen. Op die school probeert het duo nu in twee jaar het HAVO-diploma te halen. Zowel op school als daarnaast moet het duo nu veel meer dan voorheen zelf regelen: “Dat was in het begin wel wennen en best lastig, maar je leert er heel veel van en nu gaat het al een stuk beter. Die zelfregulatie brengt je ook verder als sporter. Je moet namelijk dezelfde discipline en mindset hebben bij het zelf regelen als bij de oefeningen tijdens het trainen.”

Een voordeel van de Sportcampus is dat de sporters beschikken over een eigen kok. “Dat is heel fijn, want je hoeft na school en training niet meer te koken maar je kunt echt uitrusten en ontspannen.”

Het tweetal zit samen op een kamer. Een bewuste keuze: “We kunnen moeilijk zonder elkaar. Het is anders dan een broer-zusrelatie wanneer je een eeneiige tweeling bent, want we kunnen elkaar zo goed begrijpen en helpen. Daarom is elkaar loslaten moeilijk. Als we bij elkaar zijn, geeft ons dat beiden rust.”

Vijf jaar geleden nam het duo voor het eerst deel aan een NJJK. “Beiden waren we alleszwemmers: we waren nog zoekende welke afstand en welke slag ons het beste lag.”

De keuze voor borstcrawl en de langere afstanden maakte het duo ten tijde van de overstap naar VZC. “Dat kwam enerzijds omdat we daar het beste in waren en anderzijds omdat het het beste bij onze lichamen paste. We waren en zijn lang en dun en dat past het meest bij langeafstandzwemmers, niet bij sprinters. Op advies van Harry Delno zijn we toen aan de slag gegaan met langere trainingen. Daarbij hielp het dat we met zijn tweeën waren, want anders kunnen langere trainingen soms saai worden.”

Dat met zijn tweeën zwemmen gaat zo ver, dat toeschouwers bij wedstrijden wel eens opmerken dat het duo synchroon lijkt te zwemmen. “Dat komt omdat we beiden de race hetzelfde indelen, we beiden hetzelfde slagtempo hanteren en omdat we heel vaak bijna exact dezelfde tijden zwemmen. Overigens zijn en blijven we ook elkaars concurrenten. We willen elkaar ook gewoon verslaan.”

Anderhalf jaar geleden brak Vincent een sleutelbeen. Hij moest geopereerd worden en heeft sindsdien een litteken op zijn linkerschouder. Het maakt dat ze voortaan bij wedstrijden gemakkelijker uit elkaar te houden zijn. “Mensen die ons al langer kennen, zagen overigens ook al zonder het litteken een duidelijk verschil, maar de meeste mensen weten nog steeds niet wie wie is´.

EJK Open Water

Een sportief hoogtepunt tot nu toe was de EJK Open Water 2018 in Malta (13-15 juni). “Daar hebben we ons samen voor gekwalificeerd en zijn we beiden in actie gekomen op de 7,5 kilometer. We eindigden toen beiden in de middenmoot omdat we beiden nog erg moesten wennen aan de weersonstandigheden (hoge golven en stroming).” Sander: “De gezamenlijke kwalificatie was extra bijzonder omdat ik me twee jaar eerder wel kwalificeerde voor hetzelfde toernooi en Vincent niet. Die kwalificatie voelde toen heel dubbel. Ik baalde verschrikkelijk want ik wilde dat Vincent zich ook kwalificeerde. Omdat dat niet gebeurde, was ik ondanks mijn eigen kwalificatie niet blij maar teleurgesteld. Het heeft overigens mijn presteren niet negatief beïnvloedt, want ik wilde voor mezelf en voor Vincent een goed resultaat neerzetten.” Dit jaar wil het duo zich graag opnieuw kwalificeren voor het EJK Open Water, dat van 1 tot 4 augustus plaatsvindt in Račice in Tsjechië. “We vinden het belangrijk om opnieuw ervaring op te doen, dat brengt ons verder.”

Vincent en Sander trainen momenteel wekelijks 20 uur in het water in Eindhoven: 10 x 2 uur zwemtraining. Ze doen ook nog 10 x 1 kwartier landtraining en 3 uur krachttraining. Het laat amper ruimte voor een sociaal leven, maar het tweetal mist het niet: “De meeste van onze vrienden zitten bij het zwemmen. Bovendien hebben we niet zo’n behoefte aan uitgaan, drinken en feesten. We komen van het platteland en zijn relatief rustige jongens. Die vooral behoefte hebben aan een ritme met school, hun topsport en rust. Op deze manier hebben we al een hartstikke gelukkig leven.”

In het weekeind (als er geen wedstrijden zijn) gaat de tweeling terug naar Zetten. Daar ontspannen ze met oude vrienden en bij hun ouders. “Dat levert ons weer energie voor de trainingen in de week erna.”

Droom

Vincent en Sander dromen ervan om samen op de Olympische Spelen uit te komen. “Dat samen deelnemen is nog belangrijker dan het halen van een medaille. Met dat laatste zijn we ook nog niet echt bezig. Voorlopig kijken we naar het nu en proberen we nog grote stappen te maken.”

De afgelopen weken kwamen de broers uit op de Swim Cups van Den Haag en Eindhoven. Het leverde afwisselende resultaten op, vaak net onder wat ze voor ogen hadden. De twee blijven echter nuchter: “We zitten in een nieuw trainingsschema en werken met onze nieuwe coach Stephan Lokhorst. Met alle veranderingen is het toch nog even wennen (trainen, wonen en school). We weten dat we het in ons hebben om weer op het EJK open water in actie te kunnen komen en daar goed te presteren. Het EJK Open Water in Tsjechië is nu het hoofddoel, maar als we daarnaast ook het Binnenbad (dat een maand eerder plaatsvindt -red.) kunnen halen, gaan we daar natuurlijk ook voor.”