Nederlands achttal behaalt twee medailles op WK kortebaanzwemmen

Indrukwekkende Walsh

Bij dit WK werden 30 wereldrecords, 13 wereld junior records, 46 kampioenschapsrecords en 63 continentale records gevestigd. De 21-jarige Amerikaanse Gretchen Walsh verbeterde op het eerste onderdeel van de avondsessie op de slotdag meteen haar eigen wereldrecord van zaterdag. Ze deed dat op de 50 meter vrije slag. Het was haar negende individuele wereldrecord van deze week.

Een andere Amerikaanse vrouw zwom ook een mondiale toptijd. Regan Smith brak haar eigen wereldrecord op de 200 meter rugslag met bijna een seconde. Ze stelde haar beste tijd op deze afstand bij naar 1.58,04. Ook Kate Douglass deed van zich spreken.

De drie Amerikaanse vrouwen zwommen met de Verenigde Staten tot slot ook een wereldrecord op de 4 x 100 meter wisselslag estafette. De sterrenformatie was te sterk voor de concurrentie en verpulverde het bestaande wereldrecord met een tijd van 3,40,41. Zeven seconden achter de Amerikaanse vrouwen verraste Groot-Brittanië met de tweede plaats, vlak voor China.

Ook bij de mannen werd het wereldrecord op de estafette verbeterd, in dit geval door de atleten die onder de neutrale vlag deelnemen. De Amerikaan Luke Hobson zwom individueel een wereldrecord op de 200 meter vrije slag en dat was niet echt verwacht. Hij zette 1.38,61 op het scorebord.

De wisselslagploeg van Nederland had het moeilijk in de series van de 4 x 100. Kira Toussaint (57,33), Tessa Giele (1.05,82), Maaike de Waard (1.06,80) en Milou van Wijk (53,07) werd negende in 3.53,02. Dat was niet snel genoeg voor de finale. Een mannenploeg voor de 4 x 100 wisselslag was niet ingeschreven.

Bewonderenswaardig

Wanneer we alleen naar de statistieken kijken, kan het resultaat van TeamNL teleurstellend worden genoemd. Twee jaar geleden haalde de Nederlandse zwemploeg namelijk zes medailles bij de WK kortebaan in het Australische Melbourne. Toch heeft het Nederlandse achttal zich bewonderenswaardig goed geweerd. Soms individueel, soms in estafetteverband. Tessa Giele was de absolute uitblinker. Op de 100 meter vlinderslag boekte zij dit jaar veel progressie. Op de mondiale eeuwige ranglijst staat zij vijfde. Bovendien liet zij daarnaast via de rugslag en zeker de schoolslag zien hoe goed zij op de wisselslag met de rest van de wereld mee kan doen. De vraag blijft dan of het evenwichtig kiezen van de te zwemmen afstanden meer aandacht zou moeten hebben.

Nyls Korstanje had zichzelf veel druk opgelegd en behaalde een felbegeerde internationale medaille op de 50 meter vlinderslag. Hoewel hij bij de Worldcup eerder ook uitblonk op de 100 meter, verliep de dubbele afstand in Boedapest in de serie desastreus en miste hij de halve finale.

Zware taak

Debutante Milou van Wijk had de zware taak de niet beschikbare Marrit Steenbergen te doen vergeten. Zij miste de finale op de 100 meter vrije slag (negende), maar haar PR van 52,30 was bemoedigend. Van de routiniers bewees Maaike de Waard haar waarde in twee individuele finales en estafettes. Kira Toussaint was een waardevol teamlid als het aanmoedigen betrof. Bij de mannen ondervond Caspar Corbeau, dat schoolslagnummers in lang bad toch anders zijn en zeker niet in zijn voordeel in Boedapest. Voor Thomas Verhoeven was het vervelend dat hij direct aan de bak moest op ‘zijn’ 50 vlinder, die in de series zeer sterk bezet was. In de estafettes kwam de 50 meter specialist op vlinder en vrije slag beter tot zijn recht. Debutant Koen de Groot was niet snel genoeg om de finale te bereiken op de 50 meter schoolslag, maar vestigde met 25,86 wel een PR in de halve finale.