Valerie van Roon moet bijkomen van haar Olympische dip op de 50 meter vrije slag

Nog niet zo heel lang geleden begon het seizoen van Valerie van Roon er heel zonnig uit zien, nadat zij in december 2019 al heel mooie dingen in haar loopbaan beleefde toen zijn samen met Femke Heemskerk, Kira Toussaint en Tamara van Vliet bij de EK korte baan in Glasgow goud behaalde op de 4x50m vrije slag estafette. Een jaar eerder deed zij al van zich spreken op de Speedo Fast Water Meet in Amsterdam, waar zij de voor de tweede maal de grote Swimjos Bokaal won, die hoort bij de Speedo Sprint op de 25 meter vrije slag. “Het was allemaal zo mooi begonnen bij al die evenementen. Toen volgde ook nog in het najaar de wedstrijdenreeks van de ISL, waar het steeds sneller ging op de 50 en de 100 meter vrije slag. Ik voelde dat ik in vorm kwam van voor de RQM i december eind vorig jaar en dat kwam ook allemaal uit. Ik zwom na Ranomi Kromowidjojo met 24.63 de tweede snelste tijd op de 50 meter vrije slag en bleef Femke Heemskerk, die niet mee kon doen omdat haar man corona had, voor. Daarom dacht ik dat ik bij dit beslissende moment een Olympisch ticket had veroverd. Femke was het er niet mee eens en toen bleek ook dat door Corona benadeelde mensen uiteindelijk toch nog een extra kans mochten krijgen. Eerder was gezegd, dat dat niet meer mogelijk was.“

Niet veel later sloeg dat super goede moment toch om in ellende en dat werd nog erger toen een rugblessure roet in het eten gooide. Bij een wedstrijd begin april in Eindhoven kreeg Femke haar herkansing, die zij volledig benutte en dat was voor Van Roon de nekslag. Geen Olympische Spelen, terwijl ook een start op de EK in Boedapest op niets uitliep. Een rugblessure, die misschien ook te maken had met de stress en de mentale schade na de bittere teleurstelling, was daar debet aan.

Voor de sportvrouw Van Roon Over een maand wordt zij 23) was het allemaal een hard gelag, zeker geestelijk. Langzamerhand krabbelt de sprintster weer een beetje op. Zij heeft de training weer hervat, maar kan lang nog niet voluit gaan. “Het herstelproces vergt heel veel tijd”, vertelde de fysiotherapiestudente deze week. “Het gaat nu om de belastbaarheid en daar hoort beslist geen wedstrijdprikkel bij. Ik ben al blij dat ik voor mijn studie toch wel stages kan doen; maar wedstrijden, daar moet ik maar niet aan denken.”

“Het meest erge is, dat ik niet op toernooien kan laten zien wat ik in me heb. Hard zwemmen en laten zien wat ik waard ben!”

Daarom ontbreekt de sprintliefhebber bij de Speedo Fast water Meet in Amsterdam en houdt zij zich ook niet bezig met de kansen voor de International Swimming League, die nu al haar schaduw vooruit werpt.

Zwemkroniek wenst Valerie een voorspoedig herstel en de kracht om de bittere teleurstelling een plekje te geven.

In Amsterdam was het dit weekend tijd voor veel wedstrijden. Op de lange en korte baan. Bij de Speedo Fast water Meet (zondag 4 juli) is er bovendien kans om te voldoen aan kwalificatietijden voor de EK en WK korte baan eind van dit jaar. Die zijn in respectievelijk Kazan (november in Kazan) en Abu Dhabi (december)